Z biegiem lat kości ulegają znaczącemu osłabieniu, co prowadzi do ich stopniowego zniszczenia. Utrata gęstości mineralnej na skutek ubytku wapnia nie jest jednak jedyną przyczyną różnych schorzeń, ponieważ wynikają one z szeregu skorelowanych ze sobą czynników. Niektóre choroby kości są szczególnie niebezpieczne, ponieważ prowadzą do licznych powikłań i mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne.
Osteoporoza
Osteoporoza najczęściej występuje w postaci pierwotnej, wynikającej z procesów starzenia się organizmu. Z reguły choroba ta dotyka kobiety po menopauzie, a także starszych mężczyzn. Rzadziej występuje osteoporoza wtórna, która jest konsekwencją zmian hormonalnych, przyjmowanych leków czy współistniejących dolegliwości. Choroba ta przez długi czas przebiega bezobjawowo, jednak stopniowo osłabia kości i w konsekwencji prowadzi do złamań po nawet niewielkim urazie. Do rozpoznania osteoporozy często dochodzi bardzo późno, dlatego duże znaczenie w diagnostyce ma densytometria. Badanie to umożliwia ocenę gęstości mineralnej kości.
Choroba Olliera
Choroba Olliera to inaczej enchodromatoza lub chrzęstniakowatość śródkostna. Choroba ta objawia się pojawieniem charakterystycznych guzów w formie chrzęstniaków, które mają postać łagodnych zmian nowotworowych tkanki chrzęstnej. Do ich występowania dochodzi głównie w okolicach wzrostowej chrząstki kości długich. Guzki rozmieszczone są asymetrycznie, a także mają różne kształty i rozmiary. Ich średnica może sięgać nawet kilku centymetrów. Echnodromatoza objawia się m.in. koślawością stawów kolanowych, nierówną długością kończyn czy zniekształceniem przedramion. W chorobie tej występują liczne powikłania, takie jak patologiczne złamania, nierównomierny wzrost kości długich, deformacje szkieletowe czy nawet złośliwy nowotwór kości.
Mięsak Ewinga
Mięsak Ewinga to pierwotny nowotwór kości, który występuje głównie u dzieci i młodzieży. W kontekście klinicznym ma on formę agresywnego guza, charakteryzującego się wysokim ryzykiem dawanie przerzutów oraz szybkim wzrostem. Mięsak Ewinga najczęściej dotyka chłopców w wieku 10-14 lat oraz dziewczynki w wieku 5-9 lat. Nowotwór ten lokalizowany jest zwykle w kościach długich, zwłaszcza kości udowej. Do zmian może dochodzić również w kościach płaskich, tkankach miękkich oraz kręgosłupie. Choroba ta przez długi czas nie daje żadnych objawów, jednak z czasem pojawia się charakterystyczna wrażliwość na dotyk w miejscu guza, okresowy ból kości oraz obrzęk. Mięsak osłabia tkanki, przez co zwiększa ryzyko złamań patologicznych nawet po niewielkim urazie.
